در صحن: «حجت الاسلام مایو»، این نامی بود که خبرنگاران پارلمانی پس از یک اتفاق عجیب برای یکی از نمایندگان روحانی مجلس هفتم انتخاب کرده بودند. او پیش از این اتفاق چندان نماینده معروف و شناخته شده‌ای نبود و گاه و بیگاه در تذکرات آیین نامه‌ای در مورد نماز اول وقت صحبت می‌کرد، اما داستای مایوی خیس، او را به نماینده ای تابلو در مجلس تبدیل کرد.

یک روز دو نفر از خبرنگاران در راهروی مجلس مشغول گفت و گو بامحمود محمدی نماینده مردم آباده در راهروهای مجلس بودند که ناگهان متوجه یک مایوی خیس پهن شده بر روی یکی از کمدهای نمایندگان شدند. تا دقایقی خبرنگاران به چیزی که دیده بودند شک داشتند چون راهروی مجلس روزانه محل عبور صدها نفر است و تصور یک مایوی پهن شده دراین راهرو سخت بود. یکی از خبرنگاران پس از دقایقی که این واقعه را باور کرد با دوربین همراه خود از این مایو عکس گرفت که ناگهان سروکله رفعت بیات نماینده زنجان پیدا شد و با التماس از خبرنگاران خواست این عکس را منتشر نکنند.مایوی پهن شده مایویی مردانه بود، برای همین خبرنگاران حاضر از التماسهای رفعت بیات متعجب شدند. پس از دقایقی اما مشخص شد که کمد رفعت بیات کنار  کمد آن نماینده است و به همین دلیل خانم بیات چندان از پخش این عکس راضی نیست. بیات البته از یکی از کارمندان مجلس خواست تا با آوردن یک کیسه پلاستیکی، مایوی پهن شده را حمل کند. پس ازدقایقی سرو کله یک روحانی پیدا شد که دنبال چیزی می‌گشت و پس ازلحظاتی جست و جو ازحاضران پرسید که آیا آنها مایوی او را ندیده اند؟ رفعت بیات هم که هنوز آنجا بود و با خبرنگاران کلنجار می‌رفت درپاسخ به پرسش این روحانی با تعجب از او پرسید که «شما مایوی خود را روی کمد انداخته بودید» و او  هم با خونسردی پاسخ داد که «بلی، من شنا رفته بودم و مایو ام خیس شده بود.» این حرف باعث عصبانیت رفعت بیات شد و خطاب به محمود محمدی  به گونه‌ای که آقای روحانی هم بشنود گفت: «ما خانم‌ها باید شما مردهای مجلس را هم جمع و جور کنیم.» بخشی از این خبر فردای آن روز در سایت عصر ایران منتشر شد و نمایندگان و خبرنگاران کنجکاو شدند بدانند این نماینده چه کسی بوده است و به این ترتیب حجت الاسلام  علي اكبر ناصري،نماينده مردم بابل درمجلس هفتم از آن پس درشوخی های خبرنگاران به عنوان حجت الاسلام مایو نام برده می‌شود. نام این نماینده البته دررسانه‌ها منتشر نشد اما خبرنگاران پارلمانی، هر زمان او را در راهروهای مجلس می‌دیدند نمی‌توانستند جلوی خنده خود را بگیرند.

حجت الاسلام ناصری که مشهور به حجت الاسلام مایو شده بود، درمسائل کلان مجلس هفتم نیز اصولاً ساکت بود و حرفی نمی‌زد تا زمانی که وقت نماز می‌رسید. نمایندگان مجلس اصولاً خیلی در نمازهای جماعت حصور پیدا نمی‌کردند و این تنها دلیل تذکرات پی در پی حجت الاسلام مایو بود. به حدی که این اعتراض‌ها، نمایندگان اصولگرای مجلس را نیز به ستوه می‌آورد. یک روز محمدرضا باهنر نايب رييس مجلس هفتم در پاسخ به تذكر او  كه به عدم حضور نمايندگان در نماز جماعت اعتراض داشت، گفت: «در هيچ جاي آيين نامه نیامده است كه نمايندگان بايد اول وقت نماز جماعت بخوانند.» ناصری  اما مدام تذكر آيين نامه‌‏اي می‌داد که تاخير در برگزاري جلسات علني مجلس باعث مي‌‏شود در پايان جلسه نمايندگان به جای حضور در نماز اول وقت در راهروهاي مجلس به مصاحبه و گفت وگو با رسانه‌‏ها ‏بپردازند.

ناصری نتوانست به مجلس هشتم راه پیدا کند، هرچند باز هم در مجلس رفت و آمد داشت. معلوم شد که به دلیل مازندرانی بودن به عنوان مشاور رئیس جدید مجلس – علی لاریجانی – که او هم اصالتا مازندرانی است، منصوب شده است.

درهمین رفت و امدها ناصری پاپیچ حسن قشقاوی معاون پارلمانی وزارت امور خارجه -که البته او هم بابلی بود –شد تا به سفیری ایران دریک کشور منصوب شود. اما گویا تنها جایی که می‌شد برای این فرد یافت جایی جز واتیکان نبود و به این ترتیب او بالاخره به دیدار پاپ رفت و به عنوان نماینده ایران در واتیکان انتخاب شد.

ناصری چندی پیش نیز نامه دعوت احمدی‌نژاد را برای پاپ برد اما نتوانست پاپ را برای سفر به ایران متقاعد کند.

 منبع خودنویس

نویسنده:احسان مهرابی