زهرا محبيان- فضای انتخابات شورای شهر خرم‌آباد با مشخص شدن کاندیداهای تایید صلاحیت شده و موضع‌گیری افراد، احزاب و گروه ها درباره کاندیداها در حال شفاف تر شدن است و به تدریج نتایج جلسات محرمانه زمستانی که از مدتی پیش پشت درهای بسته در حال برگزاری بودند آشکار شده و جریانات مختلف سیاسی، قومی و صنفی در حال روکردن روش های تبلیغاتی خود برای چهره‌کردن کاندیداها هستند.
انتخابات این دوره ی شورای شهر خرم آباد بیش از هر چیز تحت تاثیر اختلافات بین شورای چهارم و شهرداران این شهر قرار دارد و بسیاری از شهروندان خرم آبادی امیدوار هستند که با تغییر ترکیب شورا، ثبات مدیریتی به شهر بازگردد.
شورا به شهرداران فرصت کار نمی دهد
گودرزی یکی از فعالین اجتماعی خرم آباد با اشاره به اینکه مشکل اصلی شورای چهارم عدم اعتقاد آنها به ثبات مدیریتی است می گوید: «این شورا دو شهردار اولی را که خود انتخاب کرده بود یعنی آقایان نصیری و مهرابی را بدون دادن فرصت کافی برای اجرای برنامه هایشان برکنار کرد. این در حالی بود که مردم از عملکرد آنها رضایت نسبی داشتند. رابطه شورا با شهردار سوم، یعنی عیدی بیرانوند هم همواره پر تنش بوده است.»
سجاد هم که از جابه جایی مکرر شهرداران به وسیله شورای شهر ناراضی است، می گوید: «تا قبل از آمدن این سه شهردار هیچ کاری در شهر خرم آباد صورت نگرفته بود و شهر مثل یک ویرانه بود ولی آقایان نصیری، مهرابی، و عیدی بیرانوند با دست خالی این کارهای خوب را انجام دادند و شهر خرم آباد زیباتر شده است. کسانی که عملکرد این سه شهردار را نقد می کنند از بودجه و امکانات شهرداری خرم آباد اطلاعی ندارند و فکر می کنند که شهرداری خرم آباد مثل شهرداری شهرهای بزرگ بودجه کافی در اختیار دارد.»
نقش مخرب اکثریت اعضای شورای شهر در عملکرد شهرداری حتی صدای تعدادی از نماینده های خود این شورا را هم درآورده است. عبدالله عزیزپور از اعضای شورای خرم آباد در یکی از جلسات شورا در مورد دخالت اعضای شورای شهر در وظایف قانونی نهاد شهردای و حضور بی رویه در محل نواحی شهرداری، اظهار داشت: «به صراحت بیان می کنم که شورای شهر مخل شهرداری است و خیلی در امورات این ارگان در خرم آباد دخالت می کند.»
نارضایتی از عملکرد شورای شورای شهر در رابطه با شهرداران باعث شد که تعدادی از شهروندان خرم آبادی به فکر تشکیل کمپینی برای حمایت از شهردار فعلی بیفتند. علی که یکی از فعالین این کمپین است می گوید: «عدم ثبات مدیریت شهری در خرم آباد ضربه اساسی به بدنه شهر وارد کرده و پیامدهای این عدم ثبات چیزی جز شهری پر از مشکل نخواهد بود.»
تلاش جوانان خرم آبادی برای تاثیر گذاری در انتخابات
اما این تنها کاندیداهای انتخاباتی نیستند که این روزها فعالیت های تبلیغاتی خود را تشدید کرده اند. به طور همزمان، فعالین اجتماعی و جوانان تحصیل کرده خرم آبادی هم تلاش های زیادی را برای آگاه سازی مردم آغاز کرده اند. امید آنها این است که صندلی های شورای شهر خرم آباد مانند گذشته میان طوایف و قبایل مختلف تقسیم نشده و به افراد متخصص و تحصیل کرده سپرده شود.
عاطفه یکی از این جوانان است. او که دانشجوی دکتری است و هم اکنون برای فرصت مطالعاتی سه ماهه در اروپا به سر می برد، می گوید: «متاسفانه درصد بالایی از اعضای شورای شهر خرم آباد دارای تخصص مرتبط با امور شهری نیستند و صرفا به دلیل مسائل قومی و طایفه ای وارد شورا شده اند.» به عقیده او تا زمانی که مدیریت شهر با دخالت های نابجای نهادهای فرا قانونی در اختیار خواننده ها و نوازنده های محلی و افراد ناکارآمد قرار داشته باشد، نباید چشم انداز روشنی را برای اداره شهر متصور بود.
رامین هم که از فعالان مطبوعاتی شهر است انتخابات پیش رو را فرصت مناسبی برای تغییر در وضعیت خرم آباد می داند. او در این باره می گوید: «مردم خرم آباد اغلب از وضعیت شورای شهر و وضعیت خدمات شهری ناراضی هستند و در قیاس با سایر شهرها، شهر خود را توسعه نیافته می بینند اما آنها باید بدانند که این بیش از هر چیز نتیجه رای خودشان بوده است.»
به عقیده او «اگر باز هم مردم درگیر احساسات و دچار تعصبات قومی و قبیله ای شده و بدون آگاهی و شناخت از توان و ظرفیت افراد رای بدهند و اگر منافع کوچک خود یا افراد را به منافع بزرگ شهر ترجیح دهند، نه تنها پیشرفتی حاصل نخواهد شد بلکه باعث زائل شدن منابع و امکانات و عقب راندگی شهر خواهند شد.»
وقتی مردم بر اساس ترحم رای می دهند!
عاطفه به یکی از ویژگی های عجیب و تقریبا منحصر به فرد رفتار انتخاباتی مردم در خرم آباد اشاره می کند که رای دادن از روی ترحم است. به گفته او «رای از روی ترحم، یکی از سنت های رایج در انتخابات خرم آباد است به گونه ای که بر خلاف سایر شهرهای لرستان که کمتر چهره های تکراری و ناکام انتخابات های پیشین در انتخابات های ادوار بعدی موفق می شوند، این امر در خرم آباد سابقه ای طولانی داشته و همواره چهره های شکست خورده پیشین، یک پای انتخابات در ادوار بعدی هستند.»
به گفته عاطفه، سنت رای دادن بر اساس ترحم به کسانی که در دوره های قبل شکست خورده اند باعث شده، بسیاری از کاندیداها برغم شکست در دوره های قبلی دوباره در انتخابات ثبت نام کنند به این امید که مورد ترحم مردم قرار گیرند.
عاطفه می گوید: «مردم باید بدانند که اغلب کاندیداهای شورای شهر به لحاظ اقتصادی و یا شغلی وضعیت به نسبت خوبی دارند و دلیلی ندارد که به خاطر شکست در دوره های قبلی مردم دلشان برای آنها بسوزد و این بار به آنها رای بدهند.»
خرم آباد به لیست سومی نیاز دارد
به نظر می رسد که استراتژی اکثر کاندیداهای شورای شهر خرم آباد برای مطرح شدن در فضای شلوغ انتخاباتی بسیار شبیه به هم بوده و به مذاکرات حضوری با اقوام و دوستان و هم‌طایفه‌ای‌ها و همچنین تشکیل گروه‌های تلگرامی و اضافه کردن همه شماره تلفن‌های موجود در دفتر تلفن هواداران منحصر می‌شود.
در این میان یکی از کانال‌های تلگرامی در تحلیلی از روند انتخابات شورای شهر خرم‌آباد، با تشریح وضعیت صف‌بندی کاندیداهای منتصب به دو نماینده مجلس، چنین نتیجه‌گیری می کند که اساساً انتخابات آینده میدان رقابت میان دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب به رهبری نمایندگان شهر خرم‌آباد بوده و سایر کاندیداها در صورت عدم ورود به این دو لیست شانسی برای برنده‌شدن ندارند.
نسیم که خبرنگار است و با نشریات استانی همکاری می کند با این تحلیل موافق است اما نسبت به مفید بودن این صف بندی انتخاباتی چندان خوش بین نیست. او در این باره می گوید: «البته باید توجه داشت که اساس رأی دادن به لیست‌ها و معرفی کاندیداها از سوی احزاب و تشکل‌ها به دلایل متعدد می‌تواند مفید بوده و در تشخیص کاندیداهای اصلح کارآمد باشد، اما با نگاهی به افراد مطرح شده در این دو لیست به روشنی مشاهده می‌شود که متأسفانه تنها معیار تدوین‌کنندگان آن، جهت‌گیری صرف سیاسی بوده و سایر معیارهای تشخیص شایستگی و صلاحیت، از جمله تخصص و تجربه در مدیریت شهری و حتی سابقه‌ی مدیریتی قابل قبول در حوزه‌های دیگر نادیده گرفته شده‌اند.»
به عقیده او در چنین فضایی ضروری است که نخبگان و شخصیت‌های برجسته و دلسوز شهر شامل اساتید دانشگاه، متخصصین، و فعالین اجتماعی و اصلاح طلب لیست سومی متشکل از کارشناسان و مدیران موفق و با تجربه و با انگیزه‌ی خدمت و آبادانی شهر منتشر کنند.
او ادامه می دهد « تحول خواهان خرم آباد به لیستی احتیاج دارند که صرفا به منافع مردم و شهر توجه داشته و حساسیت‌های بی دلیل و مخرب سیاسی را برای معرفی کاندیداها در نظر نگیرد، لیستی که صلاحیت افراد را نه بر اساس نزدیکی به نمایندگان و سیاست‌مداران که بر اساس قرابت با بدنه جامعه و انگیزه خدمت تعیین و تأیید نماید. لیستی که لیست مردم باشد و نه لیست عده‌ای خاص که بدون توجه به نیازهای واقعی و ضروری جامعه، صرفاً با دیدگاه سیاسی به میدان آمده و در صدد تقسیم شهر بین خود و رقبایشان هستند.»
در نهایت باید گفت خرم آباد با جمعیتی 400 هزار نفری که مدام هم افزایش می یابد در آستانه تبدیل شدن به یکی از کلان شهر های ایران است. به عنوان یک کلانشهر، خرم آباد به شورایی نیاز دارد که ضمن فاصله گرفتن از قومیت و طایفه گرایی، ثبات مدیریتی را سرلوحه کار خود قرار داده و مهم ترین وظیفه خود را ایجاد شرایط مساعد برای جذب سرمایه گذاری در شهر بداند. با وجود انبوه جوانان تحصیل کرده و مستعد از یک سو و کمبود بودجه های استانی و ملی از سوی دیگر، جذب سرمایه گذاری تنها راهی است می تواند نوید بخش آینده ای روشن برای خرم آباد باشد.
