شهر من شورای من: در وسایل نقلیه عمومی اکثر شهرهای توسعه یافته اروپایی از جمله در متروها، ترامواها و اتوبوس‌ها مکان‌های اختصاصی برای افرد کم توان وجود دارد که در ادبیات شهری ایران بیشتر به عنوان محل معلولین یا کهن‌سالان نام برده می‌شود. این در حالی است که چنین مکانی این گونه نام گذاری نمی‌شوند و توأم با قضاوت نسبت به شهروندان مانند عليل یا پیر نیست. واژه محترمانه‌تری که در اغلب این شهرها استفاده می‌شود «کم توان» است که می‌تواند شامل فردی که دست و پایش شکسته یا حتی یک مادر حامله و یا فردی که دچار ضعف موقتی است بشود. شورای شهر شما به عنوان متولی حمل و نقل درون شهری می‌تواند با نصب تابلوها و نماد‌های افراد کم ‌توان جامعه را به سمت رعایت حقوق این افراد هدایت کند.