مهدی هادوی از قضات و وکلای دادگستری بود که در سال ۱۳۴۲ ریاست دادگستری شهر قم را بر عهده داشت و علیرغم فشار حکومت پهلوی حاضر نشد حکم تبعید آیت الله خمینی را امضا کند و به همین دلیل معزول و به تهران منتقل شد. پس از انقلاب ۵۷ و به دلیل اطمینان آیت الله خمینی به او، به عنوان نخستین دادستان انقلاب منصوب شد. 

هادوی این انتصاب را این‌گونه توصیف کرده است: «من تنها دادستان کل انقلاب ایران هستم که علیرغم میل باطنی خود به این سمت منصوب شدم. هادوی تنها غیرروحانی است که از سوی آقای خمینی حکم قضائی دریافت کرده است. که البته این حکم بیشتر از ۶ ماه تاریخ مصرف نداشت.

روح الله خمینی در ۲۳ اردیبهشت ۵۸ در حکمی به مهدی هادوی نوشته است:

«آقای دادستان دادگاه انقلاب اسلامی‏

در غیر از دو مورد زیر:‏

۱ـ کسی که ثابت شود آدم کشته است؛‏

‏‏۲ـ کسی که فرمان کشتار عمومی داده است و یا مرتکب شکنجه ای شده که منجر به مرگ‏‎ ‎‏شده باشد، هیچ دادگاهی حق ندارد حکم اعدام صادر کند و نباید اشخاص در غیر از دو‏‎ ‎‏مورد مذکور اعدام شوند. تخلف از این امر جرم است و موجب ثبوت قصاص.‏»

هرچند او تنها چهار ماه عهده دار این سمت بود و خیلی زود استعفاء داد اما آنچه مشخص است در ماه‌ها و سال‌های بعد صدها و بلکه هزاران نفر در ایران بدون در نظر گرفتن هیچ کدام از این دو مورد اعدام شده‌اند. هادوی مدتی نیز «رئیس دادگاه عالی انتظامی قضات» بوده است. 

صادق خلخالی مدعی شده بود پیش از اعدام هویدا، هادوی دادستان کل انقلاب را به بیرون از زندان هدایت می‌کند تا مزاحم اقداماتش نشود. بعدتر همین اعدام یکی از دلایل استعفای هادوی از سمت دادستانی کل انقلاب شد. 

هادوی پس از تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی و در زمان مدیریت عبدالله جاسبی بخش وسیعی از املاک موروثی خود را به این دانشگاه هبه کرد (بخشید) که این موضوع بعدها محل اختلافی بین دانشگاه آزاد و او شد. به گفته امین (فرزند مهدی) هادوی «ماموران برای آنکه خانواده‌ی هادوی را از زمین شخصی خودشان بیرون کنند از هر قدرتی استفاده می‌کردند. به گفته‌ی فرزند مهدی هادوی آنها از بالای کوه روی سر فرزندان هادوی خاک می‌ریختند که باعث دفن یک باغ شده است.» بعدها تصاویری از درگیری میان افراد ناشناس و خانواده هادوی منتشر شد که واکنش‌های بسیاری به همراه داشت. در این تصاویر شخصی با چاقو در حال بریدن مو‌های یکی از زنان خانواده هادوی دیده می‌شود. در پی این درگیری آنها نهایتا مجبور به ترک محل شدند.

در اعتراضات پس از انتخابات ۱۳۸۸فرزند او، محمدامین هادوی و نوه‌اش دستگیر شدند که در نهایت امر فرزند او به ۶ سال حبس محکوم که بعد از پایان دوره حبس در سال ۱۳۹۵ آزاد شد. هادوی در زمان حبس فرزندش در سال ۱۳۸۹ طی نامه‌ای به رفتارهای انجام شده با فرزندش محمدامین هادوی به شدت اعتراض کرد. در پی محکومیت محمدامین هادوی به حبس، ابراهیم یزدی و سیدمحمد خاتمی با حضور در خانه و دیدار با مهدی هادوی از او دلجویی کردند.

سوابق: دادستان کل انقلاب و رئیس دادگاه انتظامی قضات

نام مهدی محل تحصیل دانشگاه تهران
نام خانوادگی هادوی نوع عضویت حقوقدان
نام پدر اطلاعی یافت نشد سال ورود ۱۳۵۹
تاریخ تولد ۱۳۰۵ سن ورود ۵۴ سال
تاریخ فوت در قید حیات مدت حضور ۳ سال
محل تولد تهران-تهران دوره اول
تحصیلات دانشکده حقوق و علوم سیاسی سمت بدون سمت

لینک منبع: https://www.arsehsevom.org/short-bio-mehdi-hadavi