۱-آموزش و پرورش دارای کاهش راندمان آموزشی – پرورشی شده و فرهنگیان و دانش آموزان انگیزه کار نداشته و بعضا دچار بیماری افسردگی شده‌اند.
۲-عدم برنامه‌ریزی صحیح و جدید در بحث مسائل تربیتی – پرورشی – تربیت بدنی در راستای مبارزه با تهاجم فرهنگی
۳-عدم توجه به شعار «اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل» در بحث فرهنگ‌سازی در مدارس و جامعه
۴-عدم رضایت معلمان و مدیران مدارس از عملکرد وزیر آموزش و پرورش
۵-عدم پویایی و شور و نشاط در بدنه وزارت و همکاران فرهنگی
۶-برنامه‌ریزی و مدیریت نامناسب در سازماندهی نیروهای انسانی
۷-بی‌توجهی به مدارس روستایی و غفلت از آنها و گسترش در رشد حاشیه‌نشینی در شهرها به دلیل مهاجرت خانواده‌ها برای ادامه تحصیل فرزندان
۸-اجرایی نشدن سند بنیاد تحول آموزش و پرورش
۹-عدم تحول و حرکت جدید در آموزش و پرورش و عدم برنامه و چشم‌اندازی کاربردی برای آینده
۱۰-عدم تکریم ارباب‌رجوع در بعضی از مدارس
۱۱-عدم اجرایی شدن نظام هماهنگ پرداخت حقوق و عدم اجرای طرح‌بندی فرهنگیان
۱۲-نگاه سیاسی و جناحی و باندی در آموزش و پرورش و مدارس به صورت ویژه در عزل و نصب مدیریت‌ها از سطح کلان تا خرد بدنه وزارت آموزش و پرورش
۱۳-عدم مصوبات مجلس در اجرایی شدن معلمان حق‌التدریس و مربیان کودک
