روزنامه قانون- نفیسه صباغی: اصولا احراز صلاحیت نامزدهای انتخاباتی طبق قانون باید توسط مراجع چهارگانه صورت گیرد و اگر نامزدهای انتخاباتی پروندهای در این مراجع داشتند با استعلام از آنها به راحتی عدم صلاحیت فرد محرز میشود. اما طی هفتههای گذشته، سخنگوی شورای نگهبان نظر مراجع چهارگانه، (وزارت اطلاعات، وزارت دادگستری، نیروی انتظامی و سازمان ثبت و احوال) برای بررسی صلاحیتهای داوطلبان انتخابات مجلس دهم را کافی ندانست و گفت: برای احراز صلاحیتهای یک داوطلب در همه ابعاد، چارهای جز تحقیقات محلی نیست و باید از این طریق، اطلاعات جمعآوری شود.نجات ا… ابراهیمیان گفت: «مراجع چهارگانه» در حیطه وظایف خودشان اظهار نظر میکنند. به طور مثال از وزارت اطلاعات می توان درباره پرونده امنیتی استعلام گرفت. اگر قرار شد در مورد اینکه کسی سوء یا حسن شهرت دارد سوال کنند، جزو وظایف نیروی انتظامی یا وزارت اطلاعات نیست؛ چون از نظر قانونی ارتباطی به آنها ندارد یا دادگستری هم کسی را به خاطر سوء شهرت محاکمه نمی کند که سوابقی داشته باشد. بنابراین، چاره ای نیست جز این که تحقیقات محلی صورت گیرد و از افراد مطلع سوال شده و اطلاعات جمع آوری شود.حال این سوال مطرح است که تحقیقات محلی میتواند منبع خوبی برای احراز صلاحیت افراد باشد؟ و این تحقیقات باعث نمیشود آبروی افراد در معرض خطر قرار گیرد؟ «قانون» در این زمینه گفتوگویی را با آیت ا…. هاشم هاشمزادههریسی، نماینده مجلس خبرگان استاد دانشگاه انجام داده است وآیت ا…. هاشم هاشمزاده هریسی درباره واگذاری احراز صلاحیتهای نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی به معتمدین محلی به «قانون» گفت: اینکه هیاتی از معتمدین و افرادی که شناخته شده و قابل اعتماد هستند در مورد صلاحیت نامزدها تصمیمگیری میکنند اشکالی ندارد. البته باید، هم دستگاههای نظارتی و هم معتمدین محلی بدانند این وظیفه خطیری است که بر دوش آنها نهاده شده پس باید با توجه به قانون و شرع عمل کنند و بیجهت فردی را رد صلاحیت نکنند.. نکته مهم این است که اصولا افرادی که عالم به این گونه مسائل نیستند را نباید بسیج کنیم تا به حریم خصوصی افراد وارد و برای مردم پروندهسازی کنند زیرا این کار نه جنبه شرعی و نه جنبه اخلاقی دارد. این حقوقدان با بیان اینکه گفته شده احراز صلاحیتها به صورت تحقیقات محلی باشد خاطرنشان کرد: این موضوع اصلا درست نیست. سوال و تحقیق از همسایگان یا بقال سرکوچه در مورد کاندیدای انتخابات نه جایگاه قانونی دارد و نه جایگاه شرعی و اخلاقی. قانون صراحت دارد که استعلام از سوابق افراد باید از مراکز استعلامی، دادگستری، وزارت اطلاعات و… گرفته شود. این مراکز باید اعلام کنند که این فرد سوابقی یا پروندهای ندارد. باید به ظاهر افراد اکتفا کرد و نباید وارد حریم خصوصی افراد شد.
اصل بر درستی افراد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود
وی در ادامه به اصل صحت که یکی از اصول معتبر اخلاقی و قضایی و همچنین یک اصل مهم اجتماعی است اشاره و تصریح کرد: در اسلام روایات زیادی در مورد اصل صحت وجود دارد به این مضمون که اصل بر درستی افراد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. گاهی نامزد انتخاباتی در دادگستری یا وزارت اطلاعات یا اصولا در هویت مشکلی دارد، حتما باید سعی کنیم از ورود این افراد به سیستم جلوگیری شود. اما اینکه بخواهیم به حریم خصوصی افراد وارد شویم و با آبروی آنها بازی کنیم نه شرعی و نه قانونی است. نباید فراموش کنیم افراد به لحاظ شهروند بودن حق دارندکاندیدا شوند.
این استاد حقوق توضیح داد: باید رد صلاحیت افراد به حداقل خود برسد البته نه اینکه، آزاد باشد و کسی رد صلاحیت نشود، بلکه طبق قوانین برخی از افراد صلاحیت ورود به مجلس را ندارند که البته این موضوع باید توسط هیاتهای اجرایی، شورای نگهبان و… تعیین شود زیرا فردی که بهوسیله تحقیقات محلی رد صلاحیت میشود هم خودش و هم خانوادهاش و دوستانش و… از این مسئله ناراضی میشوند که این مسائل باعث شکاف و عاملی برای عدم انسجام ملی میشود. شاید برخی احساس کنند تحقیقات محلی مصالح و منافع کوتاه مدت دارد. اما این افراد نمیدانند این مسائل در دراز مدت باعث از هم پاشیده شدن نظام میشود. زیرا به این صورت افراد از نظام گزند و آسیب میبینند که این موضوع تبدیل به نارضایتی میشود.
رد صلاحیت براساس غرضورزی
هاشمزاده با اشاره به اینکه تحقیقات محلی باعث میشود مراکز تایید صلاحیت از اعتبار ساقط شوند، گفت: باید حالت اعتدال حفظ شود و در این مورد به مراجع قانونی اکتفا کنیم و از ورود به حریم اشخاص جلوگیری شود. وقتی تحقیقات محلی صورت میگیرد ممکن است فردی با این نامزد خصومت شخصی داشته باشد و نظر وی از روی غرض شخصی باشد یا اینکه فردی بلند بخندد افراد به وی بدبین شوند.
صلاحیت افراد قابل احراز نیست
این حقوقدان با اشاره به اینکه در اسلام صلاحیت فرد احراز نمیشود بلکه عدم صلاحیت افراد احراز میشود، خاطرنشان کرد: اسلام و اخلاق معتقدند که تا وقتی احراز نشده که فردی غیرصالح است حق نداریم او را ناصالح محسوب کنیم. طبق این اصل اخلاقی و شرعی صلاحیت قابل احراز نبوده و فقط عدم صلاحیت افراد قابل احراز است. وقتی فردی به خدا اعتقاد دارد و اعتقاد به خدا در دل اوست چگونه میتوان اعتقاد وی را احراز کرد؟
نماینده مجلس خبرگان، با بیان اینکه بسیار اتفاق افتاده صلاحیت فردی تایید شده بعدها وارد سیستم شده اما بعدها متوجه شدیم این فرد شایستگی لازم را نداشته، خاطرنشان کرد: پس بازهم تاکید میکنم صلاحیت افراد قابل احراز نیست. احراز صلاحیت توسط معتمدین محل مشکلی ندارد زیرا مورد اعتماد مردم هستند اما باید این تایید یا عدم تایید افراد در محدوده شرع، قانون، و اخلاق عمل باشد تا رد صلاحیتها به حداکثر نرسد. این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه نباید کاری کنیم که انتخابات از شکوه و مشارکت اکثریت ساقط شود تصریح کرد: انتخابات باید در کام مردم شیرین باشد و باعث بالا رفتن اعتبار نظام شود. اگر انتخابات به مشارکت مردمی و انسجام ملی آسیب وارد کند و باعث نارضایتی و خصومت شود، نعمت انتخابات به نغمت تبدیل میشود. مصالح ملی بر وحدت ملی، اعتماد و بر حفظ حقوق شهروندان است. باید آینده نظام را درنظر بگیریم اگر منفذی ایجاد شود دشمن وارد میشود و شکاف ملی و اندیشهای ایجاد میکند که واقعا خطرناک است. هاشمزاده در خاتمه یادآور شد: همانطور که اشاره کردم، باید اصل صحت حفظ شود اصولا ما با اصل صحت زندگی کرده و به یکدیگر اعتماد میکنیم، قرارداد میبندیم. به نظر بنده اصل صحت حتی از اصل برائت مهمتر است وقتی از اصل برائت بحث میکنیم عنوان میشود اصل قضایی است. اما اصل صحت، اصل اخلاقی اجتماعی و حقوق شهروندی و البته قضایی است. در دین ما تا جایی که امکان دارد باید گفتار و رفتار افراد بر صحت حمل شود. مگر جایی که عملی بروز کند که محرز شود عمل فرد صحیح نیست این قاعده کلی عقلی، اخلاقی، اجتماعی، فکری، حقوقی است چرا این اصل مهمی و زیبایی را تعطیل کنیم.