روزنامه قانون- بهمن کشاورز، حقوقدان: در مورد تصمیم اخیر شورای نگهبان مبنی بر تحقیقات محلی از کاندیدای نمایندگی مجلس شورای اسلامی چند نکته وجود دارد که به به بیان آنها میپردازم.
۱-بارها گفته شده که شرایط داوطلبان ورود به نمایندگی باید به نحوی قابل محاسبه و عینی باشد. برای مثال میزان تحصیلات، سن، فقدان سابقهکیفری یا پارهای شرایط خاص که مستند به گواهیها و اسناد صادره از مراجع ذیصلاح باشد اینگونه است .
۲-مواردی که یا جنبه ذهنی دارد یا قابل محاسبه و اندازهگیری نیست، اصولا نباید ملاک قرار گیرد . برای مثال استفاده از محققان یا مامورانی که به محل مراجعه و در مورد افراد تحقیق کنند ؛ نمیتواند راه کامل و درستی برای رسیدن به مقصود باشد.
۳-اظهارات این گونه محققان و ماموران از چند صورت آتی خارج نیست، اولا شهادت است که در این صورت باید از یک سو عدالت آنان، به عنوان گواه احراز شود. از دیگر سو این شهادت باید بهوسیله مرجع قضایی و پس از احراز عدالت شهادت شاهد استماع شود؛ ثانیا گزارش مامور است که در این حالت، باید این مامور مورد وثوق باشد و نیز گزارش او را مقام صالح قضایی با احراز وثوق، مورد ممیزی مجدد قرار دهد .
۴-به این ترتیب اگر از این تقسیمبندی خارح شویم آنچه باقی میماند ادعاست که قطعا نیاز به اثبات دارد و این اثبات با ارائه دلیل از جانب مدعی صورت میگیرد (اظهارات فرد راجع به یک موضوع خاص البته در مقام معارضه یا اقرار است یا شهادت است یا ادعا ).
۵-به نظر میرسد تحقیق در مورد افراد آن هم به تعدادی نظیر آنچه در مورد انتخابات مجلس وجود دارد در حد محال دشوار است. از طرفی با توجه به اصل ۲۳ قانون اساسی این اقدام مصداق تجسس و تفتیش عقاید خواهد بود که ممنوع است و نمیتوان بر آن آثار منفی مرتب کرد.